بررسی سونوگرافیک بیماری های کیسه صفرا و مجاری صفراوی و مقایسه نتایج آن با یافته های بعد از جراحی در بیماران ارجاع شده به مرکز آموزشی درمانی طالقانی از خرداد 77 لغایت خرداد 78

هدف ‏‎(purpose)‎‏: ارزیابی دقت تشخیص سونوگرافی در تشخیص صحیح بیماریهای کیسه صفرا و مجاری صفراوی در م.آ.د طالقانی کرمانشاه و مقایسه با نتایج ثبت شده در منابع. روش ها و مواد: ‏‎(materials and metoads)‎‏: در 100 مورد بیمار، به جهت داشتن علائم مربوط به بیماریهای صفراوی، قبل از انجام کله سیستکتومی سونوگرافی کیسه صفرا و مجاری صفراوی انجام شد و وجود بیماری صفراوی در آنها در سونوگرافی مورد تایید قرار گرفت، سپس به دنبال انجام کله سیستکتومی و گاها اکسپلورکلدوک، نتیجه سونوگرافی با آنچه که در ضمن عمل و سپس پاتولوژی بدست آمد، مقایسه شد. یافته ها: ‏(‎(results‎: از 85 بیماری که سنگ کیسه صفرا داشتند، سونوگرافی تمام موارد را تشخیص داد (100%) و 3 مورد مثبت کاذب داشت. حساسیت نوسوگرافی در تشخیص سنگ کیسه صفرا 100%-ویژگی آن 77% و دقت تشخیصی برابر 96% بود. در مورد سنگ کلدوک، از 11 مورد، 8 مورد توسط سونوگرافی تشخیص داده شد با حساسیتی بابر 7/72%، ویژگی برابر 5/98% و دقت تشخیصی برابر 96% در موردکله سیستیت اعم از حاد یا مزمن یا بدون سنگ، از 90 مورد تنها 51 مورد تشخیص داده شد با حساسیتی باربر 6/56%-ویژگی برابر 3/83% و دقت تشخیص 58% در ضمن 5 مورد هیدروپس کیسه صفرا وجود داشت که در سونوگرافی هر 5 مورد تشخیص داده شدند و نیز 2 مورد تومور کیسه صفرا بود که یک مورد آن توسط سونوگرافی مشخص شد و دو مورد بیماری مادرزادی وجود داشت که یک مورد آن که کیست کلدوک بود توسط سونوگرافی تشخیص داده شد ولی مورد دوم که دوبل بودن مجرای ‏‎cystic‎‏ بود توسط سونوگرافی مشخص نشد. موارد هیدروپس، تومور و ضایعات مادرزادی به دلیل تعداد کم بیمار، آمارگیری نشدند. نتیجه گیری ‏‎conclusion‎‏: در مورد تشخیص سنگ کیسه صفرا و سنگ کلدوک، نتایج بدست آمده با منابع موجود تقریبا مطابقت دارند ولی در تشخیص کله سیستیت، نتایج بدست آمده از نظر حساسیت و دقت پایین تر از استاندارد می باشند که علت، آن است که در مطالعه انجام شده، معیار ماژور تشخیص کله سیستیت، افزایش ضخامت جدار کیسه صفرا در نظر گرفته شده است و بنابراین مواردی که در سونوگرافی تنها کلدوکولیتیازیس گزارش شده و ضخامت جداری در حد طبیعی بوده، در پاتولوژی به دلیل دیدن سلولهای التهابی مونوکلئر، التهاب مزمن مطرح شده است، بنابراین نتیجه گیری می شود که در مواردی که نیز که سنگ کیسه صفرا گزارش می شود و ضخامت جداری طبیعی است، نمی توان وجود تغییرات التهابی مزمن در دیواره کیسه صفرا را رد نمود.